‘Een wonder
dat we dat
allemaal
overleefden’
Een wonder dat we dat allemaal overleefden
„Ineens lagen de Canadezen aan de overkant van de straat. We zagen ze vanuit onze woonkamer, maar dat was levensgevaarlijk. Ze vochten namelijk met de Duitsers. Mijn broers bevonden zich ineens achter de tanks. Hoe? Dat weet ik ook nog steeds niet. Dat we dat allemaal hebben overleefd, het mag een wonder heten.”
Als jonge vrouw maakte Truus Krijnen-Wagenaar (1920) uit Doetinchem het bombardement op Zutphen mee vanuit het kantoor waar ze toen werkte. Ze moesten verhuizen naar Warnsveld en daar vond ze zichzelf in het voorjaar van 1945 tussen de schietende Canadezen.
,,Ik wil weten wat er speelt in de wereld. Je leest nu toch ook van alles over die twee verschrikkelijke oorlogen die spelen in de wereld. Ik wil weten welke kant het op gaat. Je weet nooit of wij ook weer in het oorlogsgeweld worden gezogen. En dan met name door Poetin.”
Truus Krijnen-Wagenaar

« Terug
Vorige
Door »
Volgende
« Terug naar index
Als jonge vrouw maakte Truus Krijnen-Wagenaar (1920) uit Doetinchem het bombardement op Zutphen mee vanuit het kantoor waar ze toen werkte. Ze moesten verhuizen naar Warnsveld en daar vond ze zichzelf in het voorjaar van 1945 tussen de schietende Canadezen.