We moesten onze
fietsen over
de lijken
heen tillen
‘We moesten onze fietsen
over de lijken heen tillen’
„Het dorp werd gebombardeerd. Het ging erop. Heftig. Echt heel heftig. Dat hakte erin, want er vielen echt veel doden door de bommen die op ons dak vielen.”
Rien de Bruin (1937) woont al jaren in Didam, maar kwam op 17 september 1944 terecht in de hel op aarde. Voor aanvang van de Britse luchtlandingen op de Ginkelse Heide, werd zijn woonplaats Wolfheze gebombardeerd. Vooral de psychiatrische instelling vlak bij zijn ouderlijk huis werd zwaar getroffen.
„Dat beeld staat nog altijd op mijn netvlies. Ik denk er rond 17 september vaak aan. Gelukkig ben ik best nuchter, dus heb ik er verder geen last van gehad. Al komen de herinneringen natuurlijk wel boven als je de dingen hoort en leest over de oorlog. Maar nee, dan blijf ik er niet in hangen. Je kunt er namelijk geen flikker aan doen.”
Rien de Bruin

« Terug
Vorige
Door »
Volgende
« Terug naar index
Rien de Bruin (1937) woont al jaren in Didam, maar kwam op 17 september 1944 terecht in de hel op aarde. Voor aanvang van de Britse luchtlandingen op de Ginkelse Heide, werd zijn woonplaats Wolfheze gebombardeerd. Vooral de psychiatrische instelling vlak bij zijn ouderlijk huis werd zwaar getroffen.