Ik duw het verdriet

niet weg

maar zoek

het zeker niet op

‘Ik duw het verdriet niet weg, maar zoek het zeker niet op’

,,Ieder jaar gaan we naar de herdenking op 4 mei in Fort bij Rijnauwen. De eerste jaren stonden de palen er nog waar mijn vader en de anderen aan vastgebonden werden voor de executie, dat was heel akelig.”

Anne Marie Hoefsloot (1928) was 12 toen haar vader Piet werd opgepakt en 14 toen hij werd doodgeschoten. Meubelkoopman Hoefsloot leidde de verzetsgroep Oranjewacht vanuit Arnhem. Hij werd gevangengezet in het Oranjehotel in Scheveningen en in Kamp Amersfoort. Thuis wachtten zijn vrouw Riek en hun elf kinderen in spanning af wat er ging gebeuren.

,,Wij wisten dat vader was gearresteerd, maar we wisten niet waarom. Er werd thuis nergens over gesproken, onze moeder wilde ons beschermen. Wij zijn echt opgegroeid zonder vader. Ik denk dat ik het niet eens besefte.

Anne Marie Hoefsloot