ik ben van na de oorlog
Maar ik ben
er elke dag
mee bezig
‘Ik ben van na de oorlog, maar ik ben er elke dag mee bezig’
„In 1969 ging de telefoon. Een Amerikaanse journalist. Hij wilde mijn moeder spreken over de oorlog. Ik zat net op de middelbare school, maar wist: daar moet ik bij zijn. Hij stelde de juiste vragen op een goede toon. Toen vertelde mijn moeder het hele verhaal over hoe een Engelse soldaat haar had gered. Na de oorlog heeft ze nog geprobeerd met zijn familie in contact te komen. Maar dat is niet gelukt.”
De ouders van Robert Voskuil (1946) dachten dat ze veilig waren in de kelder van de Annastraat 2 in Oosterbeek. In de tuin en boven hen werd gevochten. Tot een Duitser een granaat de kelder ingooide. De Britse soldaat Albert Willingham wierp zich voor zijn moeder en broertje. Moeder Bertje en Henri Voskuil overleefden, maar de soldaat was op slag dood.
„Mijn vader wilde na de oorlog weten wat er precies was gebeurd. Mijn ouders waanden zich veilig in het rustige Oosterbeek. Maar na de luchtlandingen werd alles anders en het werd steeds erger. Hij las alles over Market Garden. Die tic heb ik van hem overgenomen. Ik ben er nog elke dag mee bezig. De oorlog zit in mijn dna.”
Robert Voskuil

« Terug
Vorige
Door »
Volgende
« Terug naar index
De ouders van Robert Voskuil (1946) dachten dat ze veilig waren in de kelder van de Annastraat 2 in Oosterbeek. In de tuin en boven hen werd gevochten. Tot een Duitser een granaat de kelder ingooide. De Britse soldaat Albert Willingham wierp zich voor zijn moeder en broertje. Moeder Bertje en Henri Voskuil overleefden, maar de soldaat was op slag dood.