Als je de oorlog in

een kind

stopt, haal

je die er nooit meer uit

‘Als je de oorlog in een kind stopt, haal je die er nooit meer uit’

„Als je de oorlog in een kind stopt, haal je die er nooit meer uit. Weet je wat ik in de oorlog heb geleerd? Stelen. Wij woonden in de Arnhemse wijk Klarendal. Tussen de Rappardstraat en de Rosendaalsestraat zat een grote bakkerij. We sneden stiekem een zak meel open. Met een lepel schepten we meel in een pannetje. En als we de kans kregen, dan jatten we een paar briketten. Je moest snel zijn, want de Duitsers liepen er te patrouilleren.”

Nu ze ouder is, komt alles van de oorlog terug, zegt Riet Thuis (1934) uit Zevenaar. De laarzen van de Duitse soldaten, de bombardementen, met z’n zessen schuilen op de wc onder de trap.

,,Ik weet nog hoe ik heb zitten huilen voor de televisie toen de oorlog in Oekraïne begon. Als we over de oorlog praten, dan zit ik er weer middenin.”

Riet Thuis