'Na de oorlog is

mijn vader

ter dood

veroordeeld'

‘Na de oorlog is mijn vader ter dood veroordeeld’

„Mijn vader kon een tiran zijn: een zeer zwaar gefrustreerde en agressieve vader die tot aan zijn dood vond dat hem zwaar onrecht was aangedaan. Hij en de zijnen deden niks anders dan Nederland beschermen tegen het oprukkende communisme, vond hij zelf.”

De vader van Nijmegenaar Maarten (1954) - ‘zonder achternaam, dat ligt gevoelig binnen de familie’ - was al jong bevangen door de retoriek van NSB-leider Anton Mussert en het nationaalsocialisme. Tot twee keer toe trok hij het SS-uniform aan. Na de oorlog werd hij ter dood veroordeeld.

„Het laat sporen na hoor. Enerzijds van een verongelijkte vader die mepte, ziedend kon worden van woede en je verbaal de grond in boorde. Anderzijds was er ook de zware deken van ‘wij zijn fout geweest’ die op het gezin rustte. Niet zozeer mijn vader, maar wij. Wíj zijn een fout gezin. Buurtkinderen mochten niet met ons spelen. Je werd maatschappelijk uitgesloten.”

Maarten